Jedną z form ćwiczeń stosowaną zwłaszcza u dzieci podczas różnego rodzaju terapii jest układanie puzzli. Ćwiczenia związane z analizą wzrokową wykorzystuje się przede wszystkim w przypadku dysleksji, afazji oraz lateralizacji. Polegają głównie na rozwijaniu umiejętności dostrzegania poszczególnych elementów, ich szczegółów oraz różnic między nimi, do czego szczególnie pomocne są właśnie puzzle. Wykorzystywane są także do ćwiczeń rehabilitacyjnych w przypadku osób po udarach i z uszkodzeniami mózgu.
W jaki sposób puzzle wykorzystywane są podczas różnych terapii?
Puzzle, czyli wieloelementowe układanki pozwalają przede wszystkim skutecznie skupić pełną uwagę na wykonywanych czynnościach. Ćwiczą cierpliwość oraz sprzyjają wyciszeniu się, dlatego wykorzystuje się je podczas terapii dzieci, które mają problem z nadpobudliwością. Bardzo ważne jest to, aby wcześniej dziecko dokładnie zapoznać z tym, jak powinien wyglądać finalny obrazek, co pozwoli uruchomić w mózgu odpowiednie procesy odpowiedzialne za analityczne myślenie. Analiza i synteza wzrokowa, którą ćwiczy się podczas układania puzzli ma ogromne znaczenie w późniejszej nauce czytania oraz pisania. Terapie z wykorzystaniem układanek o różnym stopniu trudności pomagają także przywrócić sprawność mózgu u pacjentów, u których doszło do jego uszkodzenia. Dzięki nim stopniowo udaje się zaangażować do pracy kolejne jego części co może przyczynić się do powrotu do pełnej sprawności. Warto także ćwiczyć swój mózg w domu układając puzzle 1000 elementów.
